Smilen

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5020

Ik vind het altijd weer briljant hoe mensen gewoon hier, zonder de ts te kennen zo vreselijk stellig kunnen zijn in hun overtuigingen.

Vraag voor de TS: heb je het idee dat het 'smilen' je ook echt in de weg zit? Want ik lees nergens dat je er last van hebt. Je wil het wel veranderen, maar is daar ook een reden voor? Niet alle mensen die (al dan niet onbewust) "smilen" hebben daar last van. En als je iets doet, waar je geen last van hebt bij het verdere spelen, zou ik er niks mee doen.

Theo: sneu voor je dat je docent je niet goed heeft kunnen helpen met de ASA methode.
Maar dat is absoluut geen reden om de methode dan maar als geheel af te serveren. Los van het feit dat ik de teksten erin nog nooit heb gelezen, zijn de oefeningen zelf, als je ze onder goeie begeleiding doet, erg goed. Sterker nog: hoe achterhaald jij (jullie) ze ook vinden, hele trompetklassen aan conservatoria die het er goed op doen, en er later een stevige boterham mee kunnen verdienen.

Wellicht dus toch niet zo achterhaald als jullie beweren?
Herstel: absolute onzin om zulks te beweren.

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

marnix schreef:

Wellicht dus toch niet zo achterhaald als jullie beweren?
Herstel: absolute onzin om zulks te beweren.

Iedereen zijn mening. Ik doe niets (bewust) met tongposities en kan daar prima mee spelen dus ik zie het nut er niet van in. Als iemand anders daar wel veel profijt van heeft moet ie daar vooral mee bezig gaan. Persoonlijk vind ik dat je de focus dan verkeerd legt bij het trompet spelen.

Zoals ik al zei is er niets mis met de oefeningen in de ASA methode, ik heb er zelf vroeger ook veel uit gestudeerd. Maar toen ik na een tijdje de begeleidende teksten ging lezen kreeg ik ineens last van kromme tenen... :wink:

Hetzelfde geldt wat dat betreft met Claude Gordon, ik maak gebruik van zijn opvattingen over ademhaling maar zijn verhaal over tongposities kan ik niets mee.

Zo pak je van iedereen wat mee!

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5020

Dit ben ik met je eens.
Maar het gaat erom dat je (zeker als beginner of startend met een nieuwe methode) een goeie begeleiding krijgt bij die methode. Een methode alleen, zegt niet zo veel. Met elke bestaande methode kan je de soep indraaien. Met elke bestaande methode kan je ook ontzettend vooruitgaan. Als je maar weet waar je mee bezig bent.

Waar ik meer over val is het dogmatische wat erachter zit, en het onvermogen om de persoonlijke ervaringen los te koppelen van het praktische nut wat wél achter ELKE methode kan zitten.

Theo zegt: die methode draaide mij de soep in. Dus ongeschikt. Terwijl dat volslagen lulkoek is.

En daar krijg ik dan weer kromme tenen van.

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

Ach, ik krijg bij de meeste dingen die Theo hier opschrijft kromme tenen.

Verder heb ik niets met welke methode dan ook omdat ze vaak alleen maar toespitsen op embouchure. Embouchure staat echter niet zo hoog op mijn prioriteitenlijstje bij trompet spelen omdat een goed embouchure (mijns inziens) het een resultaat is van veel belangrijkere zaken zoals muzikaliteit, klankvoorstelling & ademhaling of zoals AJ het zegt Song & Wind. Vandaar dat ik een hekel heb aan zaken zoals tongposities omdat die juist weer focussen op de techniek.

Maar dat verhaal ken je geloof ik al 1000x van me... :wink:

Dus als je ASA of welk boek dan ook gewoon gebruikt om lekker te oefenen op flexibilities is er niets aan de hand.

Antoni Hopmann

Ik heb helemaal niets met allerlei methodes.
Destijds zette ik mijn trompet tegen de lippen en begon te blazen.
Dat ging goed en derhalve heb ik daaraan nooit meer iets veranderd.
Is het niet zo,dat men door allerlei informatie over lesmethodes zus en dan weer zo te veel van het goed bedoelde te verwerken krijgt.
Mijn advies : probeer zo natuurlijk mogelijk te doen. Zet het mondstuk aan
je lippen zodanig dat het comfortabel voelt.
Bij mij was dat kennelijk ineens goed. Charlie Porter legt dat nog eens
omstandig uit,waarin ik alleen maar een bevestiging krijg van hetgeen ik heb
ervaren.

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5020

Het maakt niet uit of je wel of niet iets hebt met methodes. Ik weet niet of jij lesgeeft, en of je gebruik maakt van methodes, ik doe dat wel.
Sterker nog: elke docent maakt gebruik van methodes. Al of niet door hemzelf ontwikkeld.

De methodes die bestaan, zijn geschreven door trompettisten die zelf waanzinnig goed konden spelen of doceren in hun tijd. En hun leerlingen, die zelf weer waanzinnige spelers en of docenten werden. En ieder gaf er weer zijn eigen draai aan. Het mooiste voorbeeld daarvan dat ik zo even kan oplepelen is Fitness for Brass van frits Damrow. Dat is niets meer dan een compilatie van Clarke, Colin, Quinque, Stamp. En dat overgoten met een sausje van Frits zelf.

Maar moet je al die methodes klakkeloos zelf maar gaan overnemen en uitdragen? Nee! Uiteraard niet.
Als je lesgeeft, dan pas je methodes aan aan het niveau van je leerlingen. Je kiest eruit wat nodig is. En dan een paar gave solo's of etudes erbij, die aansluiten bij die oefeningen.
En zo studeer ik voor mezelf ook.

Maar begeleiding is the keyword hier. Ik kan mezelf begeleiden, maar als een leerling met een boek aankomt, dan kijk ik mee, en geef ik commentaar, en een eigen zienswijze op het al dan niet uitvoeren van wat er staat.

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

marnix schreef:

Maar begeleiding is the keyword hier. Ik kan mezelf begeleiden, maar als een leerling met een boek aankomt, dan kijk ik mee, en geef ik commentaar, en een eigen zienswijze op het al dan niet uitvoeren van wat er staat.

Daar heb je gelijk in natuurlijk. Maar niet iedereen heeft les, en de lessen op zich stellen tegenwoordig ook niet zo veel meer voor door al die bezuinigingen. Dus is de leerling veel meer op zichzelf aangewezen.

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5020

erikveldkamp schreef:

marnix schreef:

Maar begeleiding is the keyword hier. Ik kan mezelf begeleiden, maar als een leerling met een boek aankomt, dan kijk ik mee, en geef ik commentaar, en een eigen zienswijze op het al dan niet uitvoeren van wat er staat.

Daar heb je gelijk in natuurlijk. Maar niet iedereen heeft les, en de lessen op zich stellen tegenwoordig ook niet zo veel meer voor door al die bezuinigingen. Dus is de leerling veel meer op zichzelf aangewezen.

Helaas heb je gelijk.
Ik geloof dat de standaard terug is gebracht tot 15 minuten op een muziekschool. Schandalig is het. Daarom geef ik alleen nog maar privé les. Zelfde geld, dubbele lestijden en wel alle aandacht voor de leerling.

Smilen

Wie is er online