|
Was eigenlijk wel een interessante gedachtewisseling over door wie je je allemaal laat inspireren bij de vorming van je geluid, je stijl en je frasering. Moeten dat trompettisten zijn of juist niet?
Miles grondde zijn stijl o.a. op een pianist (Ahmad Jamal) en een zanger (Sinatra), Bix zocht het bij klarinettisten, Armstrong volgens mij bij zijn eigen stem, Lawrence Brown probeerde het geluid van zijn cello uit een trombone te krijgen, Eric Dolphy oefende in een voliére enz.
Er zijn dus vele wegen mogelijk naar het doel, het gaat er om je weg te kiezen.
Persoonlijk zijn mijn voorbeelden/inspiratiebronnen Clark Terry voor de trompettechniek (hier reken ik zijn flugelspel, dat ik nog meer waardeer, mee), Voor frasering en muzikale logica levenslang al Gerry Mulligan en voor het algemene beeld heb ik daar recentelijk Paul Desmond aan toegevoegd.
Nu nog echt trompet leren spelen, detail.
|
Registreren
Gebruikerspaneel
Leden
Zoeken
Help
Inloggen
