Maarten Trompet schreef:
Ik zou zeggen dat het absoluut af te raden is om bij je aanzet je tong tussen je tong te hebben. Hierdoor duurt je aanzet namelijk veel langer (je tong heeft meer tijd nodig om de lucht erlangs te laten) en dat verstoort op z'n beurt je luchtstroom (lijkt mij) hinderlijk.
Als je je tong achter je tanden houdt en de beweging van je tong bij het aanzetten minimaal houdt, blijft je luchtdruk tijdens de aanzet (eigenlijk vlak na je aanzet) het meest constant, met als resultaat een mooiere en trefzekerdere aanzet.
Ik kan de logica wel volgen van wat je zegt, ik heb dit immers zelf ook lang zo te horen gekregen en jaren zo gespeeld. De ellende is alleen dat je veel opoffert voor die minimale tongbeweging. Je tong gaat erg in de weg zitten, hij wordt als het ware een beetje op elkaar gedrukt. Daarnaast is het ook zo dat als je tegen je lip aanzet de tongbeweging net zo minimaal kan zijn, het impliceert alleen dat de rest van je tong ook wat meer voorin moet ziotten, maw, wat meer uitgerekt is. Uiteraard gaat dit over millimeters, dus het valt allemaal wel mee, maar ik ervaar het als een behoorlijke belemmering als ik achter mijn tanden aanzet.
En voor Jan: ik zou iemand die achter zijn tanden aanzet veel eerder aanraden om tegen zijn lip aan te zetten dan in jouw geval tegen je tanden aan te zetten. Echt niet gaan doen.
En wat betreft die TK, ik heb even bij mezelf gecheckt en bij mij komt ook dan de tong tegen mijn lip aan. Je brengt ahw. de hele TK iets naar voren (dus ook de K komt wat meer voorin te liggen en dat maakt het geluid helderder en de beweging kleiner, dus uiteindelijk ook sneller. Ik heb geen fantastisch TK, maar oefen het als jazztrompettist ook nauwelijks, behalve als oefening om , jawel !, mijn tong voorin te houden en mijn ademsteun te controleren (zonder goede doorstroming vanuit je buikspieren geen goeie TK).
En mensen die zeggen dat je met tegen je lip aanzetten geen D-aanzet kunt maken hebben geen gelijk. Ik kan iedere nuance maken die ik wil op die manier. En als het waar is dat Maurice Andre en Marsalis tegen hun lip aanzetten dan lijkt me het bewijs geleverd.
Toch ook hier weer: als je lekker speelt en je bent tevreden verander dan niks. Alles is goed als je uithoudingsvermogen, toon, souplesse, bereik, aanzet, trefzekerheid etc. in orde zijn. Al zet je aan met je dikke teen.
Bert