trompet.nl
https://www.trompet.nl/forum/

De hoge c, een makkie?
https://www.trompet.nl/forum/viewtopic.php?f=1&t=12433		 Pagina 3 van 6
Auteur:  erikveldkamp [ 26 jul 2016 20:54 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Je moet je eens wat verdiepen in de Bill Adam school, dan snap je wat ik mijn hele trompet leven al aan het doen ben. In het kort, focus je op het doel, niet op de bijzaken.
Auteur:  Ted [ 26 jul 2016 20:57 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Ha, ik heb precies het tegenovergestelde. Ik ben nu wat aan het peilen op trombone. en vind dat juist heel gek! Trompet spelen is als fietsen, hete gaat vaak vanzelf, de ventielen, de aanzet/intonatie. Schuif daarentegen.. je hebt zeven posities, de c zit in drie, de es ook, maar in een net wat andere drie etc...
Heel andere manier van denken mbt intonatie corrigeren met de lippen of de schuif.

Ik merk het vooral met improviseren, dat ik toch ga terug refereren naar trompet grepen/posities.

Enfin. Terug on topic..
Auteur:  delano [ 26 jul 2016 20:57 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Als ik mijn eerste reactie hierboven lees klinkt die onvriendelijker dan ik het bedoel. Ik heb in mijn leven op veel verschillende instrumenten gespeeld en dan ga je toch patronen zien. Viool, cello staan in kwinten gestemd, een contrabas in kwarten. Dat maakt deze instrumenten, zeg maar de interface ervan, behoorlijk overzichtelijk, ik noem dat wel eens: lineair Ik speelde een tijd basgitaar: idem. Maar b.v. een gitaar staat in kwarten gestemd, behalve de 5e snaar, die staat in een grote terts. Dat betekent dat je daar behoorlijk gek van kunt worden, de gitaar is hierdoor niet-lineair. Bij alle toonladders en alle accoorden heb je daar mee te maken en daardoor duurt het langer voor je er intuïtief op kunt spelen.
Ik ben tamelijk vingervlug op piano en gitaar maar voor een trompet heb je daar nagenoeg niets aan. Bij een piano volgt op elke beweging een toon, bij een trompet heb je soms wel, soms niet een beweging, dat maakt dat het een totaal andere motoriek is.
Tot slot, mijn persoonlijke mening is dat trompet een vd moeilijkste instrumenten is van het hele koor.
Auteur:  delano [ 26 jul 2016 21:02 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Ted schreef:

Ik merk het vooral met improviseren, dat ik toch ga terug refereren naar trompet grepen/posities.
.


En dat moet je nu juist niet doen, bij trombone moet je veelvuldig gebruik maken van natuurlijke bindingen dus van alternative posities (d in 4e i.p.v. 1e, bes in 5e i.p.v. 1e enz.
Auteur:  Brownie [ 27 jul 2016 21:21 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
C3 een makkie? Ja toch zeker!
Een vergelijk; als je een ladder op wilt dan doe je dat het veiligst als je van sport één met bewustzijn voor gevaar naar sport twee stapt. Dit doe je vervolgens totdat je boven bent. Naarmate je hoger komt ben je je meer bewust van het goed neerzetten van je voeten. Je zet ze zo neer zodat de volgende stap goed zal gaan. Okee.
Als je een C3 wilt spelen en je oefent dat vanaf een bepaalde noot stijgend, zeg een G tweede lijn dan zal iedere volgende noot de ruimte, resonantie, intonatie en lipopening/aperture moeten hebben voor de volgende hogere noot. Dus in je A2 moet de ruimte zijn voor je B2 enz. Dus als je een C3 speelt zit daar de ruimte in voor een D3. Dit maakt het hoger spelen dus niet zo spannend en moeilijk.
Alleen, bij iedereen die (nog) niet tot een C3 kan spelen is de vorafgaande noot nog niet! met ruimte, resonantie, intonatie, luchtvelocity, lipopening en niet in de weg zittende tong gespeeld. Het probleem van een hoge noot is nooit de hoge noot maar die ervoor!! Als je naar het plafond wilt springen is niet de hoogte belangrijk maar hoe goed je je afzet; hoe diep je door je knieen gaat, de beweging vóór de sprong; je afzet. Als je gezond de ladder opwilt dan is een aanloop met sprong op de achtste sport geen goed idee en zul je eraf kukelen. Maw. het blijven proberen van je C3 zal niet veel uithalen als je A2/B2 niet open en goed geintoneerd en resonant luid gespeeld kan worden. (Als je luid hoog kunt spelen kun je dat ook zacht. Als je alleen maar zacht hoog kunt spelen kun je dat niet luid, is de ervaring)
Ik neem de A2 vaak als uitgangsnoot voor het hoger spel. Als die met de voorgenoemde criteria gespeeld kan worden dan zit de C3 en verder/hoger er meestal wel in. Kijk maar eens bij jezelf of je tot een A2 zonder grote lipbeweging en met de juiste voornoemde criteria kunt spelen. Heel vaak niet; een adequaat docent kan meteen ingrijpen en er de juiste methodiek op loslaten. Helaas zijn deze docenten met inzicht voor het hoger spel nog steeds dun gezaaid vrees/weet ik. Daar schuilt het probleem pas echt. Deze vraagstelling geeft aan dat het voor jou moeilijk is de juiste begeleiding te vinden. Die C3 had er allang op kunnen zitten. Spelers die de C3 en hoger met openheid kunnen spelen zijn begeleid door adequate docenten. Dat blijkt wel uit het resultaat.
Dus.... ja, een C3 is met (inzicht) een makkie!
Auteur:  delano [ 27 jul 2016 21:28 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Aha had ik al verwacht met dit onderwerp en deze titel: branie is terug! Hieiperdehiep.
Ik heb meteen een driedubbele uitschuifladder aangeschaft om via c4 naar c5 en verder te roetsjen.
Auteur:  marnix [ 27 jul 2016 21:34 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Toch heeft-ie hier wel ergens een punt. Er zit alleen een onthutsende hoeveelheid geouwehoer omheen...
Auteur:  erikveldkamp [ 28 jul 2016 08:36 ]
Berichttitel:  Re: De hoge c, een makkie?
Ik heb met diverse "meesters" van het hoge register gesproken zowel op klassiek gebied als in jazz, maar mijn indruk is dat zacht spelen erg bevorderlijk is voor de embouchure. Ik merk het zelf ook dagelijks, heb eigenlijk nooit een slechte dag dat ik niet mijn partijen kan spelen. In het Miller repertoire zitten per concert meer dan 200 C3's heb ik wel eens geteld...en dan heb ik het nog niet over de hoge noten... :wink:

In het verleden heb ik diverse malen naast Bryan Davis gezeten, hij is een oud leerling van Roger Ingram en zijn opwarm oefeningen bestaan ondermeer uit heel zacht (pp) bindingen spelen tot C4 en hoger. Ik heb hem in de repetitie die van 9 tot 6 was, vanaf 9 uur al D4's horen spelen en om 6 uur zaten die er nog op... 8O

Ook heb ik wat piccolo lesjes gehad van Otto Sauter en 1 van zijn oefeningen is pp 6 noten achter elkaar spelen van C3 en dan chromatisch hoger gaan. Beetje Caruso achtig dus. Hij zet op piccolo rustig een C4 pp in, ik heb hem dat diverse malen horen doen.

Hakan Hardenberger heeft het in interviews ook vaak over zacht oefenen.

Ik oefen zelf ook altijd zacht, meestal in cup mute. Maar wel van een bereik tussen de lage F# tot rond een e3. Het voordeel hiervan is dat je enorm veel controle krijgt over je embouchure en ademsteun. Als de hoge noot niet komt, maakt dat niet uit. De volgende keer of de keer daarna komt ie wel omdat je dan een sterker embouchure hebt opgebouwd.

Daarnaast nooit forceren en veel pauzes nemen tussen inspanningen. Maar zacht studeren kan ik van harte aanbevelen, hard spelen kan iedereen. Gecontroleerd hard spelen is alweer een ander verhaal...

Oh ja, je buren zullen je ook dankbaar zijn... :lol:
Pagina 3 van 6 Alle tijden zijn GMT + 1 uur
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/