Een notenschrift zonder mollen en kruizen

delano

Tja, de echte wereld is erg onrechtvaardig. Of zoals een kroegmaatje, ex-priester, het uitdrukte: de wegen des Here zijn duister en zelden aangenaam.

Roel · **Geregistreerd:** 03 feb 2009 17:06 **Berichten:** 1168

De spijker op de kop, Franklin!

Tja, Adriaan, dat krijg je met al dat rekenen: dan lijkt het allemaal heel onlogisch en ingewikkeld, zeker als je niet begrijpt wat je in wezen eigenlijk écht berekent.

Ons notenschrift betekent op zichzelf namelijk helemaal niks, maar is een weergave van een werkelijkheid: namelijk muziek. Als je de muziek uit het oog verliest, en je alleen maar concentreert op het schrift, dan lijkt het soms allemaal nodeloos ingewikkeld. Dat dat bij jou het geval is, blijkt wel weer uit deze opmerking:

Adriaan Kragten schreef:

Ik blijf er daarom bij dat je niet aan de naam van de toon kunt zien of en hoeveel je een toon moet verhogen of verlagen om harmonisch zuiver te spelen. Dat hangt af van de toonaard en van het interval.

En juist het herkennen van de toonaard, de functie en daarmee het juiste interval is zo geniaal eenvoudig in ons huidige notenschrift. Die hele logica valt weg bij jouw notensysteem, hetgeen je systeem onbruikbaar maakt voor andere toonsoorten dan c, zowel de nomenclatuur als zeker ook de grafische weergave.

Adriaan Kragten

Ik heb nog eens even gekeken hoe zuiver de harmonische stemming nu eigenlijk is t. o. v. de gelijkzwevende stemming. In de derde kolom van het stuk over de reine stemming uit Wikipedia worden in de rode vlakken de tonen aangegeven die echt vals zijn. Voor al deze rode tonen geldt een afwijking van 22 cents ofte wel meer dan 1/5 van een halve toonsafstand. Dit is nogal wat en ik denk dat ik dit als tenenkrommend vals zal ervaren. Alleen als je op een vanuit C harmonisch gestemde piano in C speelt dan heb je geen last van deze valse noten maar in G of F heb je één zo'n valse noot, in D of Bes heb je twee van deze valse noten en in A of Es heb je zelfs drie van deze valse noten.

Ik heb al eerder uitgerekend dat de afwijking van een gelijkzwevende grote terts t. o. v. een harmonische grote terts 0,8 % is. De afwijking in procent is heel eenvoudig om te rekenen naar de afwijking in cents met de formule 5,9 % = 100 cents. Een afwijking van 0,8 % is dan ongeveer 14 cents. Zelfs bij slechts één voorteken komt er bij de harmonisch stemming dus een toon voor waarbij de afwijking t. o. v. de perfecte harmonische stemming een factor 22 / 14 = 1,57 groter is dan bij de gelijkzwevende stemming. In de gelijkzwevende stemming kun je in alle toonaarden spelen zonder dat de afwijking ergens groter wordt dan 14 cents. Maar als je in de harmonische stemming in een toonaard met drie voortekens speelt dan zijn er al drie tonen met een afwijking van 22 cents. Ik begrijp niet hoe er ook maar iemand de harmonische stemming nog kan verdedigen tenzij je alleen maar in C wilt spelen. Dus voor een stemming die volgens mij volledig achterhaald is zou ik onderscheid moeten maken tussen een Fis en een Ges.

Ik reken niet omdat ik zo graag wil rekenen maar omdat ik mijn beweringen hard wil maken. Ik kan me best voorstellen dat de meeste musici dat graag aan zich voorbij laten gaan maar het gaat om de kracht van de argumenten en om een afweging van de waarde van diverse voor- en nadelen.

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5020

Dat zal allemaal wel wezen, maar heb jij wel eens naar een concert geluisterd van een goed orkest? Of een goeie bigband?
Dus echt beroepsmusici?

Die spelen in de regel niet vaak vals. En hebben daar dus ook geen last van.
En die spelen allemaal volgens de aloude geschreven taal, zoals we die kennen.

Geef hun eens een goeie reden, behalve dan de voor jou geldende (het is onlogisch en je snapt t allemaal niet zo goed).

Ik denk dat je niet ver zal komen. Er IS namelijk geen probleem. Er IS geen onlogica. Alleen maar de problemen en onlogica die JIJ ervaart. En dat is geen reden om iets dat goed werkt, te veranderen.

Zo simpel is het.

Adriaan Kragten

De discussie wordt nu gevoerd door mensen, die op Roel na, geen van allen mijn notitie "Een notenschrift zonder mollen en kruizen" hebben gelezen. Ik geef in deze notitie heel duidelijk aan wat de nadelen zijn van het huidige notenschrift zoals die door mij en ik denk door nog heel veel anderen worden ervaren. Ik ben het met de conclusies van Roel helemaal niet eens. Bij mijn naamgeving van de tonen gaat de herkenbaarheid van de toonaard niet verloren. Je moet alleen even aan de nieuwe namen wennen. Ik maak geen onderscheid tussen een toonladder van Fis of een toonladder van Ges maar dat is er ook niet bij de gelijkzwevende stemming. Grafisch zijn de noten in de laatste versie van het rapport (die Roel niet gehad heeft) ook heel goed te lezen. Ik begin de hele discussie weer als zinloos te ervaren en ik houd er voorlopig even mee op. Ik ben benieuwd wat mensen buiten dit forum van mijn ideeën vinden en als het project wat verder gevorderd is zal ik daar over posten.

joostv

Muzikale "Don Quichot"
...
Adriaan,

Ik heb je stuk niet gelezen en ga dat ook niet doen (ik maak muziek en notenschrift vind ik minder belangrijk/interessant) maar vind het wel dapper van je om tegen de stroom in te zwemmen...
Ik denk alleen niet dat het je veel op zal leveren...
Hoe dan ook: respect en succes:)

Hans

Adriaan Kragten schreef:

In de eerste kolom wordt voor de grote terts voor de reine stemming een verhouding 4 : 5 gegeven. Dit betekent dat de hoogste toon een factor 5/4 = 1,25 hoger is dan de laagste. Voor de gelijkzwevende stemming is deze factor 2 tot de macht 4/12 = 1,2599. De verhouding f harm / f gelijkzw is dus 0,992 en 1 minus deze waarde is 0,008. Ik bereken de procentuele afwijking met de formule:
afwijking = 100 (f harm - f gelijkzw) / f gelijkzw. Met deze formule vind ik dat de harmonische terts 0.8 % lager is dan een gelijkzwevende terts. De afwijking tussen twee tonen die een halve toon van elkaar verschillen is 5,9 % en een afwijking van 0,8 % is dus ongeveer 1/8 van een halve toonsafstand.

Het is heel eenvoudig Adriaan, bereken gewoon welk getal niet thuishoort in de rij:

1
4
8
9
12
14
16
17
19
23

Roel · **Geregistreerd:** 03 feb 2009 17:06 **Berichten:** 1168

23

Dat is namelijk het enige Bamigerecht, de rest is allemaal Nasi

Een notenschrift zonder mollen en kruizen

Wie is er online