trompet.nl :: Toon onderwerp - Mijn meest beschamende gebeurtenissen mét de trompet

@ Diederik, goed verhaal,
Dat mij gelijk deed denken aan trombonist Bert Pfeiffer, die er toch om bekend staat dat hij
een groot geluid heeft en een zeer sterk embouchure (en bovendien prachtig speelt,
maar dáár gaat het nu niet om).
In de maanden voorafgaand aan zijn examen op het Zwolle's Conservatorium (zo'n 16 of 17 jaar geleden),
is hij die mooie sound echter volledig kwijt en studeert zich suf om het weer terug te krijgen, hetgeen niet 'm lukt...
Hij doet dan ook een zwak examen en de commissie is nogal verbaasd over zijn zwakke optreden...
Ook in de weken daarna blijft hij maar hard werken aan zijn geluid en intussen ziet hij zichzelf
met zo'n mooi papieren mutsje hamburgers bij McDonalds verkopen...
Op een avondmaakt maakt hij uitgebreid zijn trombone schoon en heeft de indruk dat er iets klem zit
in de bocht van de buis die uiteindelijk naar de beker loopt...
Met een lang stuk ijzerdraad hengelt hij na verloop van tijd een stompje potlood
van een centimeter of 15 op het "droge"... en is dan natuurlijk wel heel benieuwd hoe die toeter NÚ klinkt...
Van het volume waarmee hij dán speelt, wordt nu in Kampen nog schande gesproken!

Auteur:	diederik [ 06 dec 2008 11:57 ]
Berichttitel:
Aardig wat jaartjes geleden waren er bevrijdingsfeesten hier in Hoek van Holland.' Zo'n beetje heel de dag toeteren. 's-morgens een mars door het dorp. 's-middags een soort kinderfeesten, waarbij we met een blaaskapel speelden. We zaten op een winderig hoekje, dus de knijpers kwamen tevoorschijn om de muziek op de lessenaars vast te zetten. Na afloop snel inpakken, biertje drinken, thuis eten, en vervolgens om 8 uur 's-avonds concertje op de muziektent. Ik had me daar een baggertoon. vreselijk. We begonnen traditioneel (in die tijd) met een mars. Ik zeg tegen m'n collega-trompettist ik ben helemaal verrot, krijg er geen fatsoenlijke noot meer uit. Collega: zit je ventiel wel goed? Tuurlijk anders hoor je helemaal niks. Collega mijn instrument proberen: je raadt het al : knijper in het instrument. Overigens heb ik ook wel eens zonder knijper zo'n baggertoon gehad. 's-zaterdagavonds op een feest op het Spartakasteel gespeeld met een boerenkapel . Duurde tot vier uur i.p.v. de afgesproken half een. kwart over vijf thuis, de volgende ochtend om 9 uur met een koor in de kerk spelen........... Die combinatie echt nooit meer.

Auteur:	Gonzo [ 06 dec 2008 12:18 ]
Berichttitel:
Niet met mijn trompet, wel met mn demper... Tijdens de eerste cd opnames van Nieuw Leven moest ik mn cupmute pakken (een DW met vaste cup) ik stak mn vinger in de demper en.... zat vast.... een keer hard trekken en mn vinger was los, jammer genoeg ging het metalen ringetje wat erin zat vrolijk mee naar buiten... Na tien minuten was het ringetje pas van mijn vinger... Ander beschamend moment, maar gelukkig niet voor mij. Ik was bij Staffhorst Utrecht. Daar hadden ze een Schilke Piccolo liggen, en ik had nog nooit gepicced, dus dat wilde ik wel eens proberen, na wat zeuren kreeg ik eindelijk die toeter in mn handen. Ik blazen... Niks... Eerste gedachte: " zo veel anders dan gewoon trompet kan het toch niet zijn?" dus nog een paar keer proberen op wat zielig geluid na kwam er niks... De jongen in de winkel begon al bijna te lachen. Toen ik wat buisjes los trok zag ik al snel het probleem: ventiel twee zat in drie en andersom. Na een schaapachtig "ow, dat is raar" uit de mond van de verkoper kreeg ik er toch een paar toonladdertjes uit. Toen toch maar besloten niet zo snel iets te kopen in die winkel...

Auteur:	criminelis [ 06 dec 2008 12:43 ]
Berichttitel:
Toen ik mijn trompet voor onderhoud in bad wou doen, draaide ik netjes de trompet uit elkaar, totdat ik bij het dopje onder het eerste ventiel aankwam. Deze zat echt muurvast. Omdat ik mijn eigen (domme) kracht wel een beetje ken, heb ik na even slim? nadenken netjes een theedoek (tegen beschadigen) over het dopje heen gelegd, toen heb ik de waterpomp tang erop gezet en met flink wat kracht geprobeerd het dopje los te krijgen. Ik moest echt flinke kracht zetten anders schoot de tang er steeds af (dacht ik) Uiteindelijk schoot het dopje los, toen ik heel goed keek, zag ik dat er tot mijn verbazing niks kapot of beschadigd was tijdens het verwijderen van het dopje van het EERSTE ventiel... Alleen was het jammer, dat ik door de theedoek niet gezien heb, dat ik het 2de ventiel huis helemaal plat geknepen heb met de waterpomp tang... De hele schroefdraad kapot, en het ventielhuis was daarna "ei-vormig") Dus voorzichtigheid kan nooit geen kwaad, als je maar goed kijkt wat er met de rest gebeurd... hahaha Toen heb ik de trompet maar weggebracht, en kon ik mijn ventielhuis laten reparen, alleen de schroefdraad is blijvend kapot... Het dopje zit er wel weer op, maar is er met brute kracht erop gedraaid, en kan nooit meer los... "gelukkig" is het de trompet die ik gebruik voor de dweilkapel, maar toch blijft het jammer... hahahaha

Auteur:	De Ronde Van [ 06 dec 2008 12:47 ]
Berichttitel:
@ Diederik, goed verhaal, Dat mij gelijk deed denken aan trombonist Bert Pfeiffer, die er toch om bekend staat dat hij een groot geluid heeft en een zeer sterk embouchure (en bovendien prachtig speelt, maar dáár gaat het nu niet om). In de maanden voorafgaand aan zijn examen op het Zwolle's Conservatorium (zo'n 16 of 17 jaar geleden), is hij die mooie sound echter volledig kwijt en studeert zich suf om het weer terug te krijgen, hetgeen niet 'm lukt... Hij doet dan ook een zwak examen en de commissie is nogal verbaasd over zijn zwakke optreden... Ook in de weken daarna blijft hij maar hard werken aan zijn geluid en intussen ziet hij zichzelf met zo'n mooi papieren mutsje hamburgers bij McDonalds verkopen... Op een avondmaakt maakt hij uitgebreid zijn trombone schoon en heeft de indruk dat er iets klem zit in de bocht van de buis die uiteindelijk naar de beker loopt... Met een lang stuk ijzerdraad hengelt hij na verloop van tijd een stompje potlood van een centimeter of 15 op het "droge"... en is dan natuurlijk wel heel benieuwd hoe die toeter NÚ klinkt... Van het volume waarmee hij dán speelt, wordt nu in Kampen nog schande gesproken!

Auteur:	koen gijsels [ 06 dec 2008 23:43 ]
Berichttitel:
Enkele jaren geleden gingen we carnaval spelen in Keulen. Na een halve dag toeteren moe maar voldaan op weg naar de auto. ik had mijn trompet half vast bij het mondstuk en half aan het instrument. Blijkbaar toch iets te veel bij het mondsruk. Dus.... mondstuk eraf en trompet valt los op zijn beker. Gelukkig een goede hersteller gevonden, zodat er niets meer van te zien is.

trompet.nl https://www.trompet.nl/forum/

Mijn meest beschamende gebeurtenissen mét de trompet https://www.trompet.nl/forum/viewtopic.php?f=13&t=6658	Pagina 2 van 9

Auteur:	Peter Amersfoort [ 07 dec 2008 17:02 ]
Berichttitel:
De Ronde Van schreef: @ Diederik, goed verhaal, Dat mij gelijk deed denken aan trombonist Bert Pfeiffer, die er toch om bekend staat dat hij een groot geluid heeft en een zeer sterk embouchure (en bovendien prachtig speelt, maar dáár gaat het nu niet om). In de maanden voorafgaand aan zijn examen op het Zwolle's Conservatorium (zo'n 16 of 17 jaar geleden), is hij die mooie sound echter volledig kwijt en studeert zich suf om het weer terug te krijgen, hetgeen niet 'm lukt... Hij doet dan ook een zwak examen en de commissie is nogal verbaasd over zijn zwakke optreden... Ook in de weken daarna blijft hij maar hard werken aan zijn geluid en intussen ziet hij zichzelf met zo'n mooi papieren mutsje hamburgers bij McDonalds verkopen... Op een avondmaakt maakt hij uitgebreid zijn trombone schoon en heeft de indruk dat er iets klem zit in de bocht van de buis die uiteindelijk naar de beker loopt... Met een lang stuk ijzerdraad hengelt hij na verloop van tijd een stompje potlood van een centimeter of 15 op het "droge"... en is dan natuurlijk wel heel benieuwd hoe die toeter NÚ klinkt... Van het volume waarmee hij dán speelt, wordt nu in Kampen nog schande gesproken! Wat denk je....? Zou Bert hier nog aan herinnert willen worden?

Auteur:	De Ronde Van [ 07 dec 2008 20:51 ]
Berichttitel:
Peter Amersfoort schreef: Wat denk je....? Zou Bert hier nog aan herinnert willen worden? Daag me niet uit Peter, want over mijn vriend Bert heb ik er nog vééél meer... Maar ik wil graag jullie bijdragen lezen

Auteur:	Erik v/d Heijden [ 08 dec 2008 08:59 ]
Berichttitel:
Ik had mijn trompet (van de vereniging) vorig jaar laten vallen, van 20 cm hoogte. Gewoon de laatste bocht naar de beker toe helemaal dicht. Vond ik toch wel beschamend toen ik bij de vereniging aan kwam Overigens duurde het 3/4 jaar voordat ik hem eindelijk terug had van reparatie

Pagina 2 van 9	Alle tijden zijn GMT + 1 uur
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/