Hij stond al een hele tijd op m'n verlanglijstje, de onder auspicien van Roger Ingram vervaardigde Jupiter XO 1600, een trompet met medium boring (.453') reverse leadpipe, een hele zwik aan accesoires zoals een ronde stembocht, verzwaarde ventieldoppen, metalen ventielgeleiders en conische inzetstukken die de overgang van de leadpipe naar de stembocht verder zouden moeten stroomlijnen en RVS ventielen.
Onlangs verscheen er eentje op Marktplaats.nl en heb ik toegeslagen.
Het instrument is voorbeeldig in elkaar gezet. Alle pompen werken feilloos, niks hapert of voelt ruw. Alle soldeerverbindingen zijn netjes gedaan, kan je altijd weer prima zien bij een gelakt instrument. Het instrument is vrij hoog gepitched want om 'm stemmend te krijgen moet de stembuis een flink stuk uit. Superhandig als je eens een gig heb in koude omstandigheden: Ik herinner me een gelegenheid waarbij ik mijn Yamaha Z niet meer stemmend kreeg omdat de stembuis niet ver genoeg 'in' kon
Aardig om te zien is is dat werkelijk alle pompen reversed zijn; zelfs 't buisje van 't tweede ventiel is zo in elkaargezet. Leuk maar niet geheel uniek want dat had mijn Buesscher uit 1927 ook al haha!
De ventielen zijn dus niet bekleed met monel maar van RVS net als die van mijn Getzen Eterna. Ze hebben er wel iets van weg, zeker in combinatie met de nylon ventielgeleiders. Ze sluiten optimaal en voelen dan ook veel beter aan dan de Bauernfeind ventielen van mijn gewezen Franz Straub SLAX. Klasse!
De leadpipe is gemaakt van rose brass die een lange levensduur zou garanderen, de beker van messing die een frisse sound genereert, vol van boventonen maar ook zeker voldoende laag; de tijd dat Jupiter louter iel klinkende studietoetertjes maakte ligt ver achter ons....
Alle ringen en grepen liggen op makkelijk te bereiken plaatsen, 't voelt gelijk goed maar daarin is deze toeter niet uniek want datzelfde heb ik met mijn Vincent Bach 180-37 en Conn 'Victor' 22B maar ja, ook die zijn niet de alleminsten nietwaar?
Hoe speeld dat nou?
Welnu, ik heb hier al vaker betoogd dat de boring van een instrument van ondergeschikt belang is: Mijn Conn (die een kleinere boring heeft dan m'n Getzen) voelt 'groter' aan dan m'n Getzen (die van al mijn trompetten nota bene de grootste boring heeft!) dus 't zegt eigenlijk niet zo veel. En ook bij de 1600i heb je dan ook geen moment 't idee dat je lucht in een peashooter aan 't pompen bent. De weerstand die ik ervaar is te vergelijken met die van m'n jaren '70 Vincent Bach 180-37 (ml). Niks geks dus.
Soundwise ligt de Jupiter heel dicht tegen mijn Bach aan wat op zich niet zo heel gek is: de beker heeft een vergelijkbare taper (uitloop) en de vorm bepaalt nu eenmaal voor het grootste gedeelte het karakter van 't geluid.
De sound van de Jupiter is iets breder, heeft wat meer laag maar gaat beslist niet richting een Yamaha Z of m'n gewezen Straub, de twee laatstgenoemden hebben een 72 achtige grote beker die nu eenmaal een wat meer donkere sound geneert dan kleinere bekers als een Bach 37. Ik heb 't hier natuurlijk niet over de diameter van de beker maar over de zgn. taper.
Wat wel opmerkelijk is is dat de Jupiter aanmerkelijk beter slot dan mijn andere instrumenten, zeker de noten boven de notenbalk zijn veel makkelijker te raken. Duidelijk hebben we hier te maken met een modern geconstrueerd instrument.
Maakt dat 't dat dit nou een typisch 'lead' instrument is? Dat betwijfel ik. Zeker zullen diegene die daar de capaciteiten voor hebben dit instrument als leadtoeter kunnen inzetten, ik ken dan ook een leadspeler die op een 1600i speelt maar omdat de sound van de 1600i zo breed is kan je er zonder moeite ook supervette solopartijen mee spelen: Een uitstekend stuk gereedschap voor iedere klus dus!
_________________
Opinions are like assholes... everybody's got one
-Inspector Harry Callahan-
www.luxuriamusic.com