|
Het zogenaamde 'omlezen' is een bekend gegeven voor symfonische blazers ... Partijen in E, Es, D, A, Bb, G of F ... we spelen ze allemaal op de "C". Het 'omlezen' wordt op den duur een gewoonte. Net zoals fiets rijden: je stapt op en begint te trappen zonder de'r bij na te denken. <p>Toch effe een opmerking: de keuze om op een Es trompet te spelen kan vaak gemaakt worden om de klankkleur uit het instrument. Als je bv werken van Haydn of Hummel op een Bb trompet speelt, of op een Es trompet, dat klinkt toch helemaal anders ... Dezelfde keuze moet vaak gemaakt worden bij D- partijen: speel je ze op de D- trompet, of pak je de picollo in A erbij ... ?<p>Ik ben van mening dat elke stemming 'anders' klinkt en overkomt.<p>Instrumenten in hogere stemming hebben vaak ook kleinere bekers en kleinere boringen, waardoor de klank wat compacter is. Je kan natuurlijk in een Bach Oratorium de D- partij transponeren en op de Bb spelen ... maar ik denk dat Johannes zich omdraaid in zijn graf als hij dat zou moeten aanhoren ... <p>Edited by: Hornblower
|
Registreren
Gebruikerspaneel
Leden
Zoeken
Help
Inloggen
