Roy Hargrove

jeroenransijn · **Geregistreerd:** 15 jul 2010 10:07 **Berichten:** 33

Erik, ik ben het met je eens dat vandaag de dag het erg moeilijk is voor musici om hun brood te verdienen...

Ik wilde eerst voor trompet gaan op het conservatorium, maar heb toch maar gekozen voor een meer steady inkomen en heb voor HBO geluidstechniek gekozen aan het Kc Den Haag.

Als je erg realistisch bent en je wilt je brood verdienen met muziek MAKEN, dan moet je al veel contacten en gigs hebben gehad vanaf je 16de, ik heb enkel optredens met bands etc gehad. En ik ben nu sinds een jaar bezig met het solistische gedeelte. Mensen zoals Rik Mol hebben meer talent, hebben meer energie erin gestoken en dat is ook wel goed uitgepakt.

Helaas vind ik het moeilijk om te accepteren om geen beroemde muzikant te worden, ben helaas een perfectionist...

Soms maak ik het mijzelf zo moeilijk, baal ik soms erg van (herkenbaar misschien?)

Vorig jaar hadden we in een jaar 7 optredens met de BigBand, en het jaar daarvoor 15...
En dit jaar weer (gelukkig) 13-15.
Kwam door een cafe wat ons vast inhuurd elke maand de laatste zondag.
Het kelderd erg naar beneden, de harmonie waar ik in zit (eigenlijk zat) is binnen 5 jaar van 40 leden naar 9 gegaan! En we zijn genoodzaakt om te stoppen, oktober is het laatste concert

Het is al zo moeilijk bekend te worden, want er zijn zoveeeel mensen die echt goed zijn.
Opera bijvoorbeeld is totaal niet bekend bij jonge mensen, terwijl alle zangers zoveel beter zingen als de meeste blondjes op de radio met een leuk plaatje. Maja, opera is niet brede muziek wat mensen kopen of luisteren. Weer het bekende massa verhaal... denk dat de meeste artiesten hier kotsmisselijk van worden, muziek of iets anders artistieks w/e. Moeten we niet een eigen vakbond oprichten ofzo

CP · **Geregistreerd:** 03 aug 2010 21:10 **Berichten:** 88

Tsja....dat is ook de reden waarom ik niet naar het conservatorium wil. Natuurlijk wil ik al die dingen leren, maar ik wil er niet van moeten leven.

Nu heb ik dus muziekwetenschap gekozen, dat biedt misschien nog wel minder perspectief dan conservatorium :lol:

. Een studie die waziger is dan muziekwetenschap ben ik nog niet tegen gekomen (ja misschien culturele antropologie ofzo).
En toch doe ik het, omdat het iets is waar ik goed in ben en daarnaast blijft het boeien. Inmiddels weet ik ook wat ik ermee wil....en mocht dat niet lukken dan zijn er nog genoeg andere mogelijkheden om m'n geld bij elkaar te krijgen.

Zolang je heel zeker bent van wat je doet, denk ik dat je er in veel gevallen wel komt (ook met conservatorium). Ik heb dus conservatorium laten schieten met de reden die ik nu met m'n keuze voor muziekwetenschap opeens onbelangrijk vind.

Kortom: als je iets wilt, moet je er gewoon 100% voor gaan en zien wat er van terecht komt. Meer kun je toch niet doen

camel · **Geregistreerd:** 06 mei 2004 10:51 **Berichten:** 2185

Ik had op mijn 16e echt geen dikke snabbels hoor. Dat kwam allemaal op het conservatorium. Alles aanpakken, eerst onbetaald mijn snuit laten zien, en mijn spelen laten horen, toen kwam de rest van zelf. En daar gaat het mis.

Toen ik afstudeerde, was musical te min. Defensie ook. En lesgeven hoorde er ook niet bij.
Ik heb dat allemaal wel aangepakt, met als gevolg dat ik nu wel een vaste baan heb. Als speler. En daarnaast kan doen en laten wat ik wil. Betaald en onbetaald.

Oké, tkkmar is verre van een concertgebouw. En ook is het verre van een metropole orkest. Maar het is wel leuk werk. En de baas betaald een aanvullende studie.

Dus het is ook maar net wat je wil. Als je alleen maar in een symfonie orkest wil spelen, of in een dikbetaalde bigband. Dan heb je een probleem. Als je bereid bent om alles aan te pakken wat voor je voeten komt, en je voelt jezelf niet te goed voor andere dingen dan dat waar je binnen het kader van je opleiding voor bent klaargestoomt is het een mooi leven.

Desalniettemin is het wel steeds moeilijker om werk te vinden. En dat zal gezien de huidige politieke ontwikkelingen niet veel beter worden...

joostv

erikveldkamp schreef:

Het is heel goed als je je eigen ei kwijt kunt en niet alleen maar voor je brood zit te spelen. Dat houdt je gemotiveerd. Jammergenoeg is het in Nederland, maar ook in omringende landen nauwelijks mogelijk om alleen van het spelen van je eigen jazzmuziek je brood te verdienen. De meeste moeten er toch les bij geven om rond te komen of klussen aannemen puur voor het geld.

Laatst sprak ik met Claudio Roditi en die vertelde me dat je in de New Yorkse jazzclubs zo'n 70 a 80 dollar per avond verdiend...

eh... tja, dat is zo... Ik heb geluk dat ik het lesgevende deel ook erg leuk vind.
Maar ik geef niet alleen trompet les. geef ook popworkshops en een aantal uur op een middelbare school, naast spelen, veelal eigen muziek maar ook coverbandjes (why not) is dat een goede boterham en een afwisselend bestaan...

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

Karel

Van de Amerikaanse gasten is Nicholas Payton voor mij nummer 1. De cd "Fingerpainting" is inderdaad onwaarschijnlijk goed.

De namen van Jan van Duikeren en Rik Mol zijn al voorbij gekomen maar dit hier klinkt ook zó goed vind ik:

http://www.youtube.com/watch?v=zsJlZkuL-VA

jeroenransijn · **Geregistreerd:** 15 jul 2010 10:07 **Berichten:** 33

camel schreef:

Ik had op mijn 16e echt geen dikke snabbels hoor. Dat kwam allemaal op het conservatorium. Alles aanpakken, eerst onbetaald mijn snuit laten zien, en mijn spelen laten horen, toen kwam de rest van zelf. En daar gaat het mis.

Toen ik afstudeerde, was musical te min. Defensie ook. En lesgeven hoorde er ook niet bij.
Ik heb dat allemaal wel aangepakt, met als gevolg dat ik nu wel een vaste baan heb. Als speler. En daarnaast kan doen en laten wat ik wil. Betaald en onbetaald.

Oké, tkkmar is verre van een concertgebouw. En ook is het verre van een metropole orkest. Maar het is wel leuk werk. En de baas betaald een aanvullende studie.

Dus het is ook maar net wat je wil. Als je alleen maar in een symfonie orkest wil spelen, of in een dikbetaalde bigband. Dan heb je een probleem. Als je bereid bent om alles aan te pakken wat voor je voeten komt, en je voelt jezelf niet te goed voor andere dingen dan dat waar je binnen het kader van je opleiding voor bent klaargestoomt is het een mooi leven.

Desalniettemin is het wel steeds moeilijker om werk te vinden. En dat zal gezien de huidige politieke ontwikkelingen niet veel beter worden...

Ik vind dat je hier een hele goede motifatie neerzet, het is inderdaad net wat je wilt!

CP · **Geregistreerd:** 03 aug 2010 21:10 **Berichten:** 88

Ik blijf me toch iets afvragen.

Profs onder ons,
Hebben jullie nooit het gevoel dat jullie de lol in het trompet spelen verliezen omdat het nu echt jullie beroep is? Of hebben jullie inmiddels een andere hobby gevonden (ik neem aan dat het voor iedereen als hobby begonnen is).

Hoe houden jullie lol in het spelen, zeker nu het dus lastiger wordt om werk te vinden?

En dit is geen aanval ofzo, maar gewoon iets wat ik me afvraag :wink:

Roy Hargrove

Wie is er online