Geregistreerd: 04 feb 2002 12:41 Berichten: 306 Woonplaats: Amsterdam
Tja, alle virtuose cornettisten en trompettisten hebben vanaf het einde van de negentiende eeuw hun eigen variaties gemaakt. Een stuk als Carnaval de Venise is zo populair dat er een heleboel variaties bestaan, zoals Arban, Clarke, Del Staigers, John Hartman, Bohumir Kryl (met supervette pedaalnoten), Thomas Stevens (voor 4 trompetten) en Allen Vizzuti.
Traditioneel zijn dit stukken die 'moeilijk zijn om het moeilijk doen'. Het gaat erom het publiek te verbazen door technische moeilijkheden. Elke speler maakte zijn eigen arrangement dat was toegepast op zijn eigen sterke en zwakke punten. Zo was het hoge register van Arban waarschijnlijk niet zo goed, daarom is dit in zijn werken ook niet te vinden. De versies van Clarke, Staigers en Vizzuti gaan echter wel tot een hoge F of zo, en dit zouden ze niet schrijven als ze dit niet gemakkelijk konden spelen. Bohumir Kryl laat horen dat hij een geweldig pedaal-register heeft en zijn versie (een aangepaste Arban-versie) gaat dan ook regelmatig het diepste pedaalregister in.
Dat de versie van Vizutti hondsmoeilijk is en voor de rest muzikaal niet interessant is inherent aan het genre. Bij dit genre is het de bedoeling dat je mond openvalt van verbazing over wat er mogelijk is op trompet. Als iedereen dat na kon doen, dan waren het geen goede variaties!
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 50 gasten
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
Registreren
Gebruikerspaneel
Leden
Zoeken
Help
Inloggen
