erikveldkamp schreef:
In het wikipedia verhaal staat duidelijk de regel die ik hierboven al op schreef, dus stijgend kruizen, dalend mollen. Dus B-B#-C#-D als je in D zit te spelen.
B-C-C#-D is ook stijgend, en ook met kruisen. Vandaar mijn vraag, die je bij deze beantwoord hebt, waarvoor mijn dank.
Theoretisch is de stijgend kruisen/dalend mollen-regel fantastisch maar als ik Ãets heb geleerd in de vele jaren dat ik nu actief ben als componist en arrangeur (niet om te pochen, maar om aan te geven dat ik niet maar gewoon wat bazel) is het dat geen enkele theorie heilig is. Vandaar mijn eerste antwoord aan Jaws: probeer het aantal alteraties te minimaliseren, en gebruik je intuïtie: er zijn gevallen denkbaar dat je met deze regel een dermate onleesbaar resultaat krijgt dat je zelf wel aanvoelt hoe je het duidelijker kan schrijven.
Even voor de duidelijkheid: stijgend kruisen, dalend mollen is een goed startpunt om het aantal alteraties zo laag mogelijk te houden, maar niet helemaal duidelijk in het geval van Jaws' voorbeeld: B-C-C#-D en B-B#-C#-D zijn beide met kruisen, alleen de laatste variant bevat minder alteraties, en heeft dus theoretisch de voorkeur. Eriks voorkeur heeft het ook, maar menig beginner zal het niet met hem eens zijn.
_________________
http://www.blazerspartijen.nlhttp://www.presidentsofantarctica.comhttp://www.aachen-bigband.deAdams A10 custom, A8 sterling & 4-valve flugel
Austin Custom Brass TA-lead*, Vincent Bach 8B, Yamaha 7B4, Bruno Tilz 4VZF/2