Interview met Maite Hontele (april 2011) Een Nederlandse trompettistte in Colombia
Zou je in het kort iets over jezelf kunnen vertellen?
Ben in 1980 geboren in Utrecht. 100% Nederlandse, maar groeide op met son en salsa.
Mijn vader was verzamelaar van latijns-amerikaanse platen en mijn ouders dansten zodoende vaak op caribische muziek door de woonkamer. Het werd me dus met de paplepel ingegoten.
Colombia. Waarom nou juist Colombia?
Een aantal keer ben ik op tour geweest naar Colombia, twee keer mer Rumbatá Big Band en één keer met Cubop City Big Band. Die tours waren te gek. Het publiek ging helemaal uit zijn dak en ik realiseerde me dat ik meer in Colombia wilde spelen.
Daarom maakte ik in 2009 een album speciaal voor de Colombiaanse markt: Llegó la Mona. Dat album is gebaseerd op traditionele Colombiaanse nummers ('folklore'), maar werd bewerkt tot dansbare salsa. De stijl is die van de ‘salsa dura’ uit de jaren ’70.
Het album Llegó la Mona [verkrijgbaar op iTunes-Llego la Mona- Maite, red.] ben ik vervolgens gaan promoten in Colombia, dat was een succes.
Een half jaar later was ik er weer, ditmaal in verband met een studiebeurs van het NFPK. In die periode werd ik verliefd en was ik echt verkocht: ik besloot in Medellin, Colombia te gaan wonen.
Interview met Maite Hontlé in Colombia
Hoe is jouw enorme populariteit in Colombia ontstaan?
Vanaf het moment dat ik hier woon heb ik al mijn energie gestoken in mijn eigen band en naam. Dat werkte goed, ik speelde al snel op grote festivals, met geweldige musici.
De pers pikte het snel op, en dus ben ik veel op tv en sta ik vaak in kranten, tijdschriften en word ik dus veel herkend op straat.
Is jouw leven sterk veranderd nu je in Colombia woont? In welk opzicht?
Mijn leven is compleet veranderd. Niet alleen heeft mijn carrière een nieuwe wending gekregen, ook is leven in Colombia natuurlijk volstrekt anders dan in Nederland. De taal, manier van communiceren met mensen, het opnieuw opbouwen van mijn netwerk (van vrienden, maar ook op werkgebied).
Het gaat, na anderhalf jaar, heel goed. Ik heb vooral moeten wennen aan het niet meer in de buurt zijn van mijn familie en vrienden, maar verder gaat het me heel goed af, ik ben heel blij dat ik leef en werk in een land dat voor mijn gevoel mijn hele leven lang al zo dicht bij mij staat en het is geweldig om voor Colombiaans publiek te spelen: se gaan enorm uit hun dak. Het is heel bijzonder zoveel positieve energie te ontvangen.
Ik heb nog nooit zo hard gewerkt in mijn leven. Daar kan ik over klagen, maar eigenlijk ben ik er alleen maar heel erg tevreden over; ik heb dit jaar een nieuw album opgenomen: ‘Mujer Sonora’, waarvan een aantal nummers regelmatig op de radio te horen zijn. Daarnaast heb ik net mijn eerste video-clip gelanceerd en komen er weer een aantal grote optredens aan. Het kan niet stuk!
Video-clip Maite Hontelé: La Vida Tide Sebor
Je bent inmiddels [nu april 2011, red.] bijna 1,5 jaar in Colombia. Wat mis je het meest van Nederland?
Familie, vrienden, hagelslag, goed brood en Atelier Pfeiffer haha!
Ben je opgegroeid in een muzikale familie?
Ja, bij ons in huis werd er altijd enorm veel naar muziek geluisterd.
Mijn opa was componist, en mijn vader speelt piano, flamenco-gitaar, percussie....Geef hem een instrument en een week later bespeelt hij het...
Wanneer ben je met trompet spelen begonnen en waarom nou juist trompet?
Ik begon toen ik 9 jaar was. De fanfare van het dorpje Haaften waar ik toen woonde, had bügel spelers nodig, ik kon niet kiezen. Maar het leek me wel wat, ik kende het geluid van de salsa-platen die ik zoveel hoorde. Vrij snel daarna ruilde ik mijn bugel in voor een trompet.
Waar heb je leren trompet spelen en van wie?
De fanfare had een docent aangesteld, daar begon ik bij. En op mijn 14de nam ik les van Hermine Schneider, die toendertijd in de band Perfume de Salsa speelde. Van haar leerde ik improviseren. Op het conservatorium kreeg ik les van Jarmo Hoogendijk, Eric Vloeimans en Bart Noorman, alledrie geweldige leraren!
Wanneer heb je besloten hiervan je beroep van te willen maken en dus te gaan studeren aan een conservatorium?
Pas vrij laat eigenlijk, ik had meerdere opties, dacht ook aan een talenstudie of journalistiek. Maar rond mijn 17de besloot ik toch dat muziek maken me wel heel gelukkig maakte en deed ik toelating op diverse conservatoria. Ik koos voor Rotterdam, omdat daar ook Latijns-Amerikaanse muziek kan worden gestudeerd.
Toch was het begin niet makkelijk: ik begon jazz te studeren, eigenlijk een geheel nieuwe stijl voor mij. Ik had maar weinig jazz gehoord, laat staan bestudeerd. Na twee jaar worstelen met het jazz-idioom, vroeg ik of ik salsa-trompet kon studeren. En, dankzij de flexibele houding van het conservatorium, werd dat mogelijk gemaakt. Ik kreeg piano-les (tumbaos), percussieles en ook mijn trompetles, van Bart Noorman, was gericht op het Latijns-Amerikaanse muziek-idioom.
Vanaf dat moment ging alles vanzelf en voelde ik me als een vis in het water. Ik studeerde af met een concert waarin allerlei latin-stijlen voorbij kwamen: son Cubano, Colombiaanse folklore, latin-jazz, danzón...
Promo Maite Hontelé
Is het voor jou lastig jouw beroep als trompettiste en je privéleven met elkaar te combineren?
Wat ik het lastigst vind is dat ik de trompet moeilijk weg kan leggen, ik bedoel, een week op vakantie zonder trompet betekent voor mij twee weken hard studeren om de schade weer in te halen.
Sinds een jaar speel ik hier in de salsaband Banda la República. Dat is echt een te gekke salsa-band, maar is het zwaarste wat ik ooit heb gedaan. Het motiveert me meer dan ooit, en houdt me scherp, maar heeft me ook in de greep...ik kan nu echt de trompet niet links laten liggen. In die zin beheerst de trompet mijn leven.
Mijn vriend is ook muzikant en we spelen af en toe samen, dus natuurlijk is muziek een onderdeel van mijn privé-leven, maar meestal vind ik dat juist te gek.
Kun je jouw eerste betaalde schnabbel nog herinneren? Waar was dat?
Volgens mij was dat toen ik 15 was en ik met de salsaband van de Utrechtse muziekschool (UCK) optrad. Ik herinner me dat ik 50 gulden kreeg en daar heel blij mee was, daar kon ik een cd van kopen!
Hoeveel tijd besteed je dagelijks aan je trompetstudie en wat is belangrijk in jouw studieprogramma?
Ik studeer minimaal een uur, maar pobeer twee uur te studeren. Sinds kort neem ik ook weer les, van Dany Jimenez. Hij is een salsa-held, speelde met echt iedereen in de jaren ’70 in New York, en woont nu in dezelfde stad als ik: Medellin.
Hij helpt me vooral met mijn bereik, en heeft daar een goede methode voor. Veel lange noten.
Mijn focus op dit moment is mijn bereik en uithoudingsvermogen. Ik zou graag meer willen studeren, maar doe tot nu toe mijn eigen management en heb gewoonweg niet meer tijd.
Een vraag die trompettisten vaak stellen: op welke type mondstuk of trompet speel je?
Mijn trompet is een Bach Stradivarius model 37. Ik heb hem ooit gekocht van Mike Booth en ben er nog steeds heel blij mee. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik een tijdje terug op een Inderbinen speelde en meteen verkocht was. Dus wellicht reis ik nog een keer af naar Zwitserland..
Mijn mondstuk is een Bob Reeves, 43WES. Ik kan er goed mee uit de voeten, hou van z’n sound en hij prikt tegelijkertijd goed door al het percussie- en blaasgeweld in een salsa-band.
Geef je in Colombia ook trompet- en/of muziekles?
Ik geef praktisch geen les, heb wel één student die enorm gemotiveerd is, dus dan vind ik het leuk om te doen. Wel heb ik laatst een weekend les gegeven aan een student die erg ver weg woonde en graag les van me wilde. Ook te gek!
Wat is je favoriete studieboek?
Echte favoriete studieboeken heb ik niet, maar Carmine Caruso werkt als een trein.
Neem je tijdens een vakantie afstand van je trompet?
Yep, al vind ik het de eerste dagen wel afkikken en word ik na twee weken wel weer onrustig.
Hoe houd de rest van je lichaam in goede conditie?Doe je bijvoorbeeld aan sport?
Hardlopen; heb het nodig om me fit genoeg te voelen voor de gigs die ik speel. Ik vind het loodzwaar en heb het gevoel dat ik met een goede conditie makkelijker ‘overleef’.
Daarnaast houd ik erg van sporten. Je kunt hier geweldig in de bergen fietsen, dus vaak gaan we op zondag op pad, naar mooie dorpen in de buurt.
Kun je iets vertellen over de muziek waar jij graag naar luistert?
Ik luister thuis niet zoveel. Ik heb mijn kantoor in een opnamestudio (Merlin Studios) en ben de hele dag met muziek bezig, dus aan het eind van de dag zijn mijn oren moe. Maar als ik muziek opzet kan het van alles zijn: son Cubano, Michael Jackson, Bach, Braziliaanse muziek, etc.
Wie is je idool? Naar wie heb je altijd tegen opgekeken en/of kijk je nog steeds tegen op?
'Chocolate’ Armenteros is mijn held, een Cubaan die in New York woont. Hij speelt heel melancholisch, heeft een stijl die je uit duizenden herkent. Zijn werk tussen de jaren ‘50 en ‘90 is echt fenomenaal.
Maite Hontelé's held: 'Chocolate' Armentos
Is er een optreden waar je tot op de dag van vandaag nog steeds graag naar terugkijkt? Welke is dat en waarom?
Ttwee concerten gespeeld staannog steeds op mijn netvlies gebrand: het eerste optreden onder eigen naam in Colombia, op het Festival de jazz de Medellin, voor een uitzinnig publiek.
Na afloop van dat optreden was de rij voor handtekeningen zó lang dat ik het einde ervan niet kon zien. En in de auto terug naar huis schreeuwde ik het uit van geluk.
Een ander optreden dat erg belangrijk was voor mij, was het optreden op het North Sea Jazz-festival van vorig jaar [2010, red.]: een mijlpaal.
Heb je voor jezelf bepaalde doelen die graag zou willen bereiken?
De wereld spelend bereizen!
Eerder heb je al gespeeld op het North Sea Jazz Festival. Wanneer is de eerstvolgende keer dat je weer in Nederland bent te beluisteren?
Deze zomer ben ik in Nederland voor een aantal optredens, de data zijn nog niet definitief en in december van dit jaar speel ik in een aantal theaters met mijn band. Bevestigd zijn 9 december in de Doelen in Rotterdam en 18 december in het KIT in Amsterdam.
Welke bijzondere tip wil je jouw collega-trompettisten meegeven?
Ik heb heel mijn leven lang vlinders gevoeld bij het beluisteren van bepaalde muziek en ik heb altijd dat gevoel spelend willen oproepen. Ik weet dat dat één van de redenen is waarom ik door heb kunnen zetten. Mijn grote motivatie is dat ik af en toe weer zo’n kippevel moment wil, dat werkt verslavend... Dus ik zou zeggen: zorg ervoor dat je de muziek speelt waar je voor leeft.
Scan met je smartphone de QR-code voor gratis, exclusief bonusmateriaal van Maite Hontelé:
