Je pikt ook gelijk een van de meest lastige zaken op, die je op kan pikken.
Er zijn talloze boeken geschreven door talloze grootheden die articulatie behandelen, eenieder met eigen invalshoeken, meningen en ideeën. En wat voor de een werkt, is voor de ander nutteloos.
Als ik je zo lees, denk ik dat je probleem niet zit in de articulatie op zichzelf, maar in de combinatie met de fasering en de ademhaling.
En dan zou ik je toch adviseren om uit te gaan van fraseringen, van de muzikale lijnen, en zonder jezelf te forceren, daarna de articulatie die nodig is, toe te passen. Doe dit ook niet te bewust, te gedecideerd. Maar laat je tong het werk doen, zoals het komt. Pas dus per muzikale zin, je ademhaling aan. Neem nooit teveel lucht, nooit te weinig, maar gewoon voldoende om een zin uit tr spelen. Probeer dit spelenderwijs, zonder jezelf te straffen met frustratie als het even niet lukt. Juist die frustratie is killing: en realiseer je dat als het even niet lukt, er geen doden vallen. Het is niet erg. En neem je tijd. Je hoeft niet morgen in het concertgebouw te soleren. Als het vandaag niet lukt, lukt t morgen wel.
|