Swingende kerstkwartetten te koop

Luciën · **Geregistreerd:** 22 jan 2012 21:50 **Berichten:** 471

HJ schreef:

Maar mijn kick is het om mijn eigen muziek te kunnen spelen met mensen met wie ik graag speel, die ik waardeer om wat ze kunnen, om hun eigenheid. Dus speel ik vaak voor zalen met nauwelijks 30 mensen. Het zij zo. Liever dat dan anoniem in een orkest muziek spelen die me niet bevalt. Dat doe ik ook wel, maar vind ik minder leuk. En zolang ik de keuze heb en kan leven van het op mijn manier doen, zal ik dat blijven doen.

Zo denk ik er ook over. Bij mij hoeft het niet eens eigen muziek te zijn (dat kan ik niet eens componeren, ik mis ALLES daarvoor). Ik wil met een groep spelen die me bevalt en ik wil (voornamelijk) dingen spelen die ik leuk vind. Als dat voor een select gezelschap, het zij zo.

Overigens blijf ik van mening dat als je echt goed bent je mensen naar je toe kan trekken die eigenlijk niet jouw muzieksmaak hebben. "A great voice is a great voice, no matter what kind of music it's expressing", zei iemand ooit over Miriam Makeba. Ik ben het er mee eens. Je hoeft niet van haar muziek te houden om haar een geweldige zangeres te vinden. Dat geldt ook voor muzikanten. Met echt goed bedoel ik niet alleen goed zijn op je instrument. Ik kan zo een link plaatsen naar een zeer matige trompettist die wel heel leuk kan improviseren. (ja, ik weet het, ook dat is subjectief0

Ik denk dat veel mensen toch door de muziek die ze niet bevalt heen kunnen luisteren naar iemand die zijn instrument of stem goed beheerst en/of er iets extra's in weet te brengen. Ik ben dol op Carlos Santana en ik haat rapmuziek. Toch ben ik stapelgek op "Cry Baby Cry". Dan neem ik die rap en Jean Paul op de koop toe. Dat is trouwens niet het enige rapnummer dat ik leuk vind. Zal ik ooit naar een optreden, show, ..... gaan met alleen rappers? NEVER!!

HJ · **Geregistreerd:** 24 nov 2003 15:58 **Berichten:** 563

Luciën schreef:

Zo denk ik er ook over. Bij mij hoeft het niet eens eigen muziek te zijn (dat kan ik niet eens componeren, ik mis ALLES daarvoor). Ik wil met een groep spelen die me bevalt en ik wil (voornamelijk) dingen spelen die ik leuk vind. Als dat voor een select gezelschap, het zij zo.

Misschien is er een verschil in muzikanten die voor het publiek spelen, en anderen die voor zichzelf spelen. Ik vrees dat ik (en jij misschien ook wel) in de laatste val. dat is niet handig als je publiek wil hebben, maar ik kan mezelf niet veranderen. Tien keer liever speel ik goed en mijn eigen muziek voor een klein publiek, dan slecht voor een groot publiek. Anderzijds is het wel zo dat een publiek je kan meeslepen en helpen nog mooier te spelen, dat heb ik gelukkig ook vaak genoeg mee gemaakt. Dat zijn de beste optredens

.

Citaat:

Overigens blijf ik van mening dat als je echt goed bent je mensen naar je toe kan trekken die eigenlijk niet jouw muzieksmaak hebben. "A great voice is a great voice, no matter what kind of music it's expressing", zei iemand ooit over Miriam Makeba.

Ik denk ook dat dat wel klopt. Alleen moet ik er niet teveel bij stil staan, want dan ga ik aan mezelf twijfelen (immers weinig publiek, wat zegt dat over mijn kwaliteiten). Maar ook hierbij hoort een goed marketingverhaal. Mensen die goed worden gevonden hebben niet zelden een hele goeie pr, of eigen uitstraling. Misschien zijn het ook wel mensen die graag een publiek vermaken, communicatief sterk zijn. Maar het zou zo moeten zijn dat dat bij de besten altijd zo is, hmmmm, werk aan de winkel.
Overigens is Nederland vergeven van de goeie muzikanten. Slechts enkelen breken door, en dat zijn niet per se alleen maar de besten. Er is ook maar beperkt plaats. Dus of een goeie muzikant altijd gehoord wordt, ligt geloof ik toch aan meer dan enkel zijn spel. Daar ben ik ook van overtuigd.

Trouwens over 'moeilijke' muziek voor een groot publiek: filmmuziek vind ik één van de beste voorbeelden dat ingewikkelde symphonische muziek een enorm publiek kan raken en bereiken. Inmiddels gebruik ik graag muziek van Williams en Shore in de les. Mensen spelen eigenlijk de ingewikkeldste, ontoegankelijkste melodieën zonder zich daar bewust van te zijn, omdat het toevallig ook heel bekende muziek is. Als je Hedwigs Theme even bekijkt, dan is dat eigenlijk een heel weirde melodie. Toch speelt iedere leerling van mij dat het liefst als,ik ze laat kiezen. Als dit in een onbekend boek zou staan, zou waarschijnlijk niemand dat willen spelen.
Experimentele muziek heeft erg bijgedragen aan hoe filmmuziek nu klinkt, en kijk eens wat een enorm publiek daarvoor is. Joepie! Dat is dus ook de functie van vernieuwers tegen de klippen op.

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5023

Ik vind het oprecht jammer dat jij dus blijkbaar vindt dat een orkest alleen maar anonimiteit oplevert, en dat jij nooit bevredigende muziek schijnt te spelen in orkesten. Misschien moet je wat kieskeuriger zijn in wat je aanneemt. :wink:

HJ · **Geregistreerd:** 24 nov 2003 15:58 **Berichten:** 563

Ik ben inderdaad niet zo'n orkestmuzikant. Dat is me te anoniem en saai. Klopt. Ik speel wel in een bigband, doe dat best graag voor de sport van het spelen, maar als ik teveel alleen maar nootjes van papier moet spelen, dan verveel ik me. Alleen met af en toe een solo ben ik nog te paaien. Diva, he :-)

.
Misschien weet je het niet, maar mijn eigen bandjes zijn slechts trio's. Liefst nog een duo, of wellicht een keer helemaal alleen (misschien ook wel weer saai, hmmm). Zo'n Gesamtkunstwerk laat ik lekker aan anderen over. Overigens kan ik dan weer wel heel erg genieten van een goed orkest om naar te luisteren.

En als ik nóg kieskeuriger wordt dan heb ik helemaal geen werk meer.

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5023

Ik vind het juist van vakmanschap getuigen als een goeie musicus zichzelf niet te goed vindt om op tweede, derde of vierde partij een zo mooi mogelijke muzikale zin te spelen, als ondersteuning voor de eerste, en ondersteuning voor het geheel. Als je dat echt goed kan, is er heel weinig anoniems aan hoor. Sterker nog: als bij ons orkest mijn collega's naast me hun partij goed neerzetten, is het als eerste heerlijk spelen. Omgekeerd doe ik dat voor hun ook. Zo'n strakke sectie is echt retegaaf.

Of dat je de derde stem (die toch vreselijk deprimerend simpel is) van een mars goed gaat spelen. Vanwege het geheel. Dat je dan echt een gave mars hebt.

Vind ik van evenveel muzikaal vakmanschap getuigen als 'moeilijke', 'vernieuwende' dingen spelen, om het moeilijke te showen en om vernieuwend te doen.

HJ · **Geregistreerd:** 24 nov 2003 15:58 **Berichten:** 563

marnix schreef:

Ik vind het juist van vakmanschap getuigen als een goeie musicus zichzelf niet te goed vindt om op tweede, derde of vierde partij een zo mooi mogelijke muzikale zin te spelen, als ondersteuning voor de eerste, en ondersteuning voor het geheel.

Oh, maar da's wat anders. Daar had ik het helemaal niet over. Ik ben het helemaal met je eens. Ik speel al jaren in secties, en heb er dan ook lol in om dat zo goed mogelijk te doen, als ik het dan toch moet doen. ik voel me daar ook helemaal niet te goed voor. Maar als het gaat om waar ik mijn artistieke bevrediging uit haal dan is dat niet daaruit. Ik denk dat er nu eenmaal sectiesepelers en solisten zijn, en ik ben een solist, en als je dat arrogant vindt klinken dan snap je niet wat ik bedoel.

Citaat:

Als je dat echt goed kan, is er heel weinig anoniems aan hoor. Sterker nog: als bij ons orkest mijn collega's naast me hun partij goed neerzetten, is het als eerste heerlijk spelen. Omgekeerd doe ik dat voor hun ook. Zo'n strakke sectie is echt retegaaf.

Tja, natuurlijk, maar ik ken een nóg grotere kick voor mijzelf: solo spelen, improviseren met hele goeie mensen, dat vind ik vele malen mooier.

Citaat:

Vind ik van evenveel muzikaal vakmanschap getuigen als 'moeilijke', 'vernieuwende' dingen spelen, om het moeilijke te showen en om vernieuwend te doen.

Natuurlijk getuigt dat van vakmanschap, maar de suggestie die uitgaat van je laatste woorden werp ik ver van mij (heerlijk, dat schrijven, je kunt dingen dan zoveel mooier zeggen dan live, haha), 'moeilijke te showen', 'vernieuwend te doen', wat een dedain, Marnix. Ik geloof niet dat jij snapt wat zo iemand eigenlijk staat te doen, anders zou je het niet zo zeggen.

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5023

Ik bedoelde geen dedain. En ik bedoelde ook niks ten negatieve van jou. Absoluut niet. Ik probeerde alleen maar aan te geven dat ik het niet helemaal eens ben met je, en ik probeerde een andere kant van muziek maken een beetje helder te maken. De kant van muziek, die ik zelf vele malen gaver vind dan soleren.

Ja, ik moet bekennen dat toen jij zei dat je diva neigingen had, ik in eerste instantie dat ook erg letterlijk nam.
Overigens: ik denk dat een zekere vorm van arrogantie ook helemaal niet negatief hoeft te zijn. Het idee dat je als je soleert, de zaal en de band ook echt van jou zijn, en naar jou luisteren. Dat je dat kan afdwingen. Misschien is arrogantie dan niet meteen de juiste term, maar ik weet zo even geen betere. Op het moment dat je dan van het podium afstapt en je blijft arrogant, dan is het een andere zaak, maar op het podium.... Denk ik eigenlijk dat het geen heel erg kwaad ding is.

Overigens: nee, ik snap inderdaad vaak niet wat iemand staat te doen op een podium. Ik hoor dan ook vrij frequent mensen dingen "improviseren" of moderne muziek ten gehore brengen, waar ik geen reet van snap. Waarvan ik me afvraag of ze zelf wel snappen wat ze aan het doen zijn. En ik ben echt niet de enige die dat heel regelmatig ondervindt. Dat is geen uiting van afkeur naar jou toe, en volgens mij heb ik jouw in dezen ook nooit genoemd. Dus ik snap niet helemaal waarom je je zo aangevallen voelt.

Goddank hoor ik vaak ook mensen lijnen improviseren die zo mooi en gevoelig zijn, dat ik verrukt kan staan genieten. Van de eerste tot de laatste noot, en echt oprecht teleurgesteld ben, als het afgelopen is.

HJ · **Geregistreerd:** 24 nov 2003 15:58 **Berichten:** 563

marnix schreef:

Ik bedoelde geen dedain. En ik bedoelde ook niks ten negatieve van jou. Absoluut niet.

Ik voel me ook helemaal niet aangevallen, hoor. Meer dedain in het algemeen naar medemuzikanten toe die nou eenmaal een andere tak van ons prachtige vak beoefenen als jij. Ik val jou ook helemaal niet aan op jou beleving en invulling. Groot respect als dat jou kick is. Ik vind het prachtig om in een band of orkest te spelen, maar nog veel en veel mooier vind ik het soleren in een kleine bezetting (al zou ik graag eens opnames met het Metropool maken, maar dat ik dan de solist ben, dat lijkt me wel iets moois).

Citaat:

Ik probeerde alleen maar aan te geven dat ik het niet helemaal eens ben met je, en ik probeerde een andere kant van muziek maken een beetje helder te maken. De kant van muziek, die ik zelf vele malen gaver vind dan soleren.

Nah, dan zijn we toch beiden helemaal op onze plek :-)

.

Citaat:

Ja, ik moet bekennen dat toen jij zei dat je diva neigingen had, ik in eerste instantie dat ook erg letterlijk nam.

Nou vliegen wij mekaar toch al een kleine tien jaar in de haren, snap je dan nog niet dat ik je af en toe een beetje zit te stangen? Maar ik heb wel een heel klein divaatje ergens diep in me zitten, dat realiseer ik me ook wel. En als je dan toch solist wil zijn,is dat misschien zo slecht niet. Overigens realiseer ik me donders goed dat ik afhankelijk ben van mijn collega's, dus daar kijk ik echt nooit op neer. Ik weet hoe moeilijk het is om het goed te doen.

Citaat:

Overigens: ik denk dat een zekere vorm van arrogantie ook helemaal niet negatief hoeft te zijn. Het idee dat je als je soleert, de zaal en de band ook echt van jou zijn, en naar jou luisteren. Dat je dat kan afdwingen. Misschien is arrogantie dan niet meteen de juiste term, maar ik weet zo even geen betere.

Je moet in ieder geval uitstralen dat de noten die je op dat moment speelt, de enige noten zijn die je wil spelen, en je moet natuurlijk een soort overwicht uitstralen anders gaat een ritmesectie met je aan de haal. De ideale situatie is echter als het volledig in evenwicht is. Dat er wederzijds respect is, dat ieder lid van de groep zijn oortjes openzet en reageert op wat er gebeurt. Dan is het geheel meer dan de som der delen en onstaat er echt magie. Heel soms gebeurt dat als ik met mijn trio speel, en geloof me, dat voelt een publiek ook. Voor mezelf is het dan alsof ik de lucht in vlieg en alles kan overzien. Tjeezus, dat is echt gaaf. dat gebeurt één of twee keer per jaar maar eerlijk: daar oefen ik iedere dag voor!

Citaat:

Overigens: nee, ik snap inderdaad vaak niet wat iemand staat te doen op een podium. Ik hoor dan ook vrij frequent mensen dingen "improviseren" of moderne muziek ten gehore brengen, waar ik geen reet van snap. Waarvan ik me afvraag of ze zelf wel snappen wat ze aan het doen zijn. En ik ben echt niet de enige die dat heel regelmatig ondervindt. Dat is geen uiting van afkeur naar jou toe, en volgens mij heb ik jouw in dezen ook nooit genoemd. Dus ik snap niet helemaal waarom je je zo aangevallen voelt.

Dat is dus ook niet zo. En ook ik hoor genoeg muziek en ook geïmproviseerde muziek waar ik mijn vraagtekens bij zet. Ik vind ook lang niet alles goed, en dan niet alleen omdat ik het lelijk vind, maar gewoon omdat het niet klopt, omdat ze de boel staan te flessen. Dat gebeurt natuurlijk zeker ook. Maar ik denk dat toch ook veel muziek waar jij (en ik ook) niks van snapt toch wordt gespeeld door mensen die echt wel weten wat ze staan te doen. Je zou Peter Evans eens moeten opzoeken. Ik heb hem live gezien, en was vanaf het begin tot het eind mateloos geboeid. En je krijgt wat over je heen, hoor, dat is niet misselijk. Maar die vent weet ook van begin tot eind waar die mee bezig is, anders kun je dat helemaal niet spelen. Het schijnt trouwens (heb ik van horen zeggen) dat-ie ook een aardig Brandenburg 2 neerzet.

Citaat:

Goddank hoor ik vaak ook mensen lijnen improviseren die zo mooi en gevoelig zijn, dat ik verrukt kan staan genieten. Van de eerste tot de laatste noot, en echt oprecht teleurgesteld ben, als het afgelopen is.

Ach, zo ga ik ook wel eens heerlijk in een sectie op als alles loopt, de arrangementen goed zijn, de lead lekker duidelijk speelt, en ik mijn partij goed ken. Heeft zeker zijn charme, ik kom uit de fanfare, dus zo ver weg is dat allemaal niet.

Swingende kerstkwartetten te koop

Wie is er online